مرحله 1: مشکل را شناسایی کنید

لکه سیاه یک بیماری قارچی شایع است که گل رز را درگیر می کند و باعث ایجاد لکه های سیاه روی برگ ها و گلبرگ ها می شود. برای کنترل لکه سیاه، شناسایی زودهنگام مشکل و اقدام قبل از گسترش بیماری مهم است. به دنبال لکه های سیاه روی برگ ها و گلبرگ ها باشید و سطح زیرین برگ ها را برای رشد قارچ های سفید و پودری بررسی کنید.

مرحله 2: برگهای آلوده را بردارید

برای جلوگیری از گسترش بیماری، هرگونه برگ یا گل آلوده را از گیاه جدا کنید. نواحی آسیب دیده را با قیچی هرس تیز ببرید و مطمئن شوید که تیغه ها را بین برش ها ضد عفونی کنید تا از گسترش بیماری جلوگیری شود.

مرحله 3: بهبود گردش هوا

گردش هوای خوب می‌تواند به جلوگیری از گسترش لکه سیاه کمک کند. گیاهان مجاور را هرس کنید یا هرگونه زباله ای را که ممکن است مانع جریان هوا در اطراف گل رز شما شود را بردارید.

مرحله 4: به درستی آبیاری کنید

برای جلوگیری از نشستن آب روی برگ ها و گلبرگ ها، گل رز خود را به درستی آبیاری کنید، که می‌تواند رشد قارچ را تشویق کند. آبیاری عمیق اما به ندرت برای تشویق رشد ریشه عمیق و بهبود سلامت کلی گیاه.

مرحله 5: از قارچ کش ها استفاده کنید

قارچ کش ها میتوانند در کنترل لکه سیاه موثر باشند. قارچ کشی را انتخاب کنید که حاوی موادی مانند مس، گوگرد یا کلروتالونیل باشد و آن را مطابق دستورالعمل برچسب استفاده کنید. در صورت نیاز هر 7-10 روز یکبار برنامه ها را تکرار کنید.

مرحله 6: بهداشت خوب باغ را تمرین کنید

بهداشت خوب باغ برای جلوگیری از گسترش لکه سیاه ضروری است. هرگونه باقی مانده یا علف های هرز را که ممکن است محل قارچ باشد را از بین ببرید و هنگام دست زدن به گل های رز آلوده از دست زدن به گیاهان دیگر خودداری کنید.

35 نکته برای کنترل لکه سیاه روی گل رز

1. از قارچ کش حاوی مس، گوگرد یا کلروتالونیل برای کنترل لکه سیاه استفاده کنید.
2. برگها و گلهای آلوده را فوراً حذف کنید تا از گسترش بیماری جلوگیری شود.
3. با هرس کردن گیاهان مجاور یا از بین بردن زباله‌ها، گردش هوا را در اطراف گل رز خود بهبود بخشید.
4. برای جلوگیری از نشستن آب روی برگ‌ها و گلبرگ‌ها، گل رز خود را به درستی آبیاری کنید.
5. از آبیاری بالای سر خودداری کنید تا میزان آبی که روی برگ ها و گلبرگ ها جمع می شود به حداقل برسد.
6. از سیستم آبیاری قطره ای برای رساندن آب به طور مستقیم به ریشه گیاه استفاده کنید.
7. بوته های گل رز خود را به خوبی هرس کنید تا گردش هوا خوب شود و از تجمع رطوبت جلوگیری شود.
8. خرده‌ها یا علف‌های هرز را که ممکن است قارچ را در خود جای دهد، بردارید.
9. از دست زدن به گیاهان دیگر هنگام دست زدن به گل رزهای آلوده برای جلوگیری از گسترش بیماری اجتناب کنید.
10. از یک ابزار هرس استریل برای برداشتن بافت عفونی برای جلوگیری از گسترش بیماری استفاده کنید.
11. قبل از ظاهر شدن بیماری در بهار از قارچ کش استفاده کنید تا از گسترش لکه سیاه جلوگیری شود.
12. در صورت نیاز هر 7 تا 10 روز یک قارچ کش برای کنترل لکه سیاه اعمال کنید.
13. از قارچ کش حاوی تبوکونازول، آزوکسی استروبین یا فلوکونازول برای کنترل لکه سیاه استفاده کنید.
14. گل های رز خود را در هوای گرم و خشک به خوبی آبیاری کنید تا از گسترش بیماری جلوگیری کنید.
15. از آبیاری سربار در هوای گرم و خشک برای جلوگیری از جمع شدن آب روی برگ ها و گلبرگ ها خودداری کنید.
16. از شلنگ خیساندن برای رساندن آب به طور مستقیم به ریشه گیاه استفاده کنید.
17. گل های رز خود را به خوبی بارور کنید تا رشد سالمی داشته باشید و از ایجاد بیماری جلوگیری کنید.
18. از استفاده از کودهای غنی از نیتروژن خودداری کنید، زیرا میتوانند رشد سرسبز را که بیشتر مستعد ابتلا به بیماری هستند، افزایش دهند.
19. از کود متعادل حاوی فسفر، پتاسیم و منیزیم برای تقویت رشد سالم استفاده کنید.
20. برای بهبود گردش هوا و جلوگیری از تجمع رطوبت، رزهای خود را به طور مرتب هرس کنید.
21. برای جلوگیری از گسترش بیماری، هرگونه چوب مرده یا بیمار را از گیاه جدا کنید.
22. از قارچ کش حاوی تیوفانات متیل برای کنترل لکه سیاه استفاده کنید.
23. در پاییز از یک قارچ کش استفاده کنید تا گل های رز خود را از زمستان گذرانی لکه های سیاه محافظت کنید.
24. از قارچ کش حاوی آزوکسی استروبین و فلوکساستروبین برای کنترل لکه سیاه استفاده کنید.
25. برای جلوگیری از جمع شدن آب روی برگ‌ها و گلبرگ‌ها، رزهای خود را به خوبی زهکشی کنید.
26. از استفاده از مالچ خیلی ضخیم خودداری کنید، زیرا می‌تواند رطوبت را حفظ کرده و باعث رشد قارچ شود.
27. از مالچ استفاده کنید که زهکشی خوبی داشته باشد و فقط چند اینچ ضخامت داشته باشد.
28. گل های رز خود را به خوبی هرس کنید تا گردش هوا خوب شود و از تجمع رطوبت جلوگیری شود.
29. از قارچ کش حاوی مایکلوبوتانیل برای کنترل ب استفاده کنیدنقطه کمبود.
30. در زمستان از قارچ کش استفاده کنید تا گل رز خود را از زمستان گذرانی لکه سیاه محافظت کند.
31. از قارچ کش حاوی کلروتالونیل برای کنترل لکه سیاه استفاده کنید.
32. از استفاده از حشره کش ها خودداری کنید، زیرا میتوانند حشرات مفیدی را که برای گرده افشانی و کنترل آفات ضروری هستند از بین ببرند.
33. از قارچ کش حاوی اکسی کلرید مس برای کنترل لکه سیاه استفاده کنید.
34. گل رز خود را در هوای خنک و مرطوب به خوبی آبیاری کنید تا از گسترش بیماری جلوگیری کنید.
35. از قارچ کش حاوی آزوکسی استروبین و فلوکونازول برای کنترل لکه سیاه استفاده کنید.

سخنرانی در مراسم تشییع جنازه می‌تواند یک کار چالش برانگیز باشد، اما با آماده سازی و راهنمایی مناسب، می‌توانید مداحی صمیمانه و معنادار را ارائه دهید که به متوفی احترام می گذارد و برای عزیزانشان آرامش به ارمغان می آورد. در اینجا نکاتی برای کمک به شما در تهیه و ارائه یک سخنرانی قدرتمند و مناسب برای تشییع جنازه آورده شده است.

مرحله 1: متوفی را درک کنید

قبل از اینکه شروع به آماده کردن سخنرانی خود کنید، مدتی را برای شناخت متوفی اختصاص دهید. با خانواده و دوستان آنها صحبت کنید و داستان ها و خاطرات زندگی آنها را جمع آوری کنید. این به شما کمک می‌کند شخصیت، ارزش‌ها و دستاوردهای آن‌ها را درک کنید و به شما امکان می‌دهد مدیحه‌ای بسازید که واقعاً نشان‌دهنده شخصیت آنها باشد.

مرحله 2: هدف سخنرانی خود را تعریف کنید

هدف شما از سخنرانی چیست؟ آیا برای به اشتراک گذاشتن خاطرات، تسلیت دادن یا ایجاد آرامش است؟ درک هدف سخنرانی به شما کمک می کند متمرکز بمانید و مطمئن شوید که پیام شما برای آن موقعیت مناسب است.

مرحله 3: لحن گفتار خود را تعیین کنید

لحن صحبت شما باید متناسب با موقعیت و مخاطب باشد. مراسم تشییع جنازه یک مراسم غم انگیز است، بنابراین سخنرانی شما باید محترمانه و جدی باشد، اما همچنین آرامش بخش و نشاط آور باشد.

مرحله 4: افکار خود را سازماندهی کنید

برای سازماندهی افکار و ایده های خود کمی زمان بگذارید. یک طرح کلی یا فهرستی از نکات کلیدی که می‌خواهید در سخنرانی خود پوشش دهید، ایجاد کنید. این به شما کمک می کند متمرکز بمانید و اطمینان حاصل کنید که گفتار شما روان است.

مرحله 5: از زبان مناسب استفاده کنید

هنگام صحبت در مراسم تشییع جنازه، مهم است که از زبان مناسبی استفاده کنید که محترمانه و حساس به مناسبت باشد. از به کار بردن اصطلاحات عامیانه یا محاوره ای که ممکن است نامناسب یا توهین آمیز باشد خودداری کنید.

مرحله 6: خاطرات و داستان ها را به اشتراک بگذارید

به اشتراک گذاشتن خاطرات و داستان های مربوط به متوفی بخش مهمی از مداحی است. داستان هایی را انتخاب کنید که شخصیت، دستاوردها و تأثیر آنها بر دیگران را برجسته کند.

مرحله 7: عرض تسلیت

تسلیت به خانواده و عزیزان آن مرحوم بخش مهمی از مداحی است. همدردی و حمایت خود را صمیمانه و صمیمانه ابراز کنید.

مرحله 8: ارائه راحتی

مراسم تشییع جنازه یک مناسبت دشوار و احساسی است، بنابراین ارائه آرامش و حمایت از خانواده و عزیزان متوفی بسیار مهم است. کلمات امیدوار کننده و دلگرم کننده ارائه دهید و به آنها یادآوری کنید که در غم خود تنها نیستند.

مرحله 9: از کمک های بصری استفاده کنید

وسایل کمک بصری مانند عکس ها، فیلم ها یا یادگاری ها میتوانند روشی قدرتمند برای تکریم متوفی و ​​زنده کردن خاطرات آنها باشند. برای تقویت گفتار خود از آنها به میزان اندک و متفکرانه استفاده کنید.

مرحله 10: گفتار خود را تمرین کنید

چندین بار قبل از مراسم خاکسپاری سخنرانی خود را تمرین کنید تا مطمئن شوید که با مطالب راحت هستید و می‌توانید آن را با اطمینان ارائه کنید. جلوی آینه تمرین کنید، خودتان را ضبط کنید یا با یکی از دوستان یا اعضای خانواده تمرین کنید.

مرحله 11: لباس مناسب بپوشید

برای مراسم خاکسپاری لباس مناسب بپوشید و سنت های فرهنگی و مذهبی متوفی و ​​خانواده آنها را در نظر بگیرید. محافظه کارانه بپوشید و از لباس های زرق و برق دار یا نامناسب خودداری کنید.

مرحله 12: به متوفی احترام بگذارید

در طول مراسم تشییع جنازه به آن مرحوم و خانواده ایشان احترام بگذارید. از قطع صحبت دیگران خودداری کنید و از استفاده از تلفن یا سایر وسایل الکترونیکی خودداری کنید.

مرحله 13: مراقب زمان خود باشید

مراقب زمان خود باشید و سخنرانی خود را مختصر و دقیق نگه دارید. بسته به مدت زمان سرویس و تعداد سخنرانان، سخنرانی 3 تا 5 دقیقه ای را هدف قرار دهید.

مرحله 14: با یک پیام امید به پایان برسانید

سخنان خود را با پیام امید و دلگرمی برای خانواده و عزیزان آن مرحوم پایان دهید. جملات آرامش بخش و حمایت کننده ارائه دهید و به آنها یادآوری کنید که یاد و خاطره آن مرحوم همیشه گرامی خواهد داشت.

مرحله 1: اهداف خود را تعیین کنید

قبل از شروع هر برنامه تناسب اندام، ضروری است که اهداف خود را مشخص کنید. تعیین کنید که آیا می خواهید قدرت بسازید، استقامت را افزایش دهید یا به سادگی شکم خود را تقویت کنید.

مرحله 2: گرم کردن

هر جلسه تمرینی را با یک روال گرم کردن مناسب شروع کنید. این می‌تواند شامل تمرینات قلبی سبک مانند دویدن یا پرش جک برای افزایش جریان خون و آماده سازی عضلات شما برای تمرین آینده باشد.

مرحله 3: ورزش های مناسب را انتخاب کنید

تمرینات شکمی متعددی وجود دارد که نواحی مختلف قلب شما را هدف قرار می دهد. برخی از تمرینات محبوب عبارتند از کرانچ، پلانک، چرخش روسی و بالا بردن پا. تمرینات مختلفی را برای کار کردن با تمام گروه های عضلانی اصلی شکم انتخاب کنید.

مرحله 4: فرم مناسب

حفظ فرم مناسب در طول تمرینات شکمی برای به حداکثر رساندن نتایج و جلوگیری از آسیب‌ها بسیار مهم است. به وضعیت بدن خود توجه کنید، عضلات مرکزی بدن خود را درگیر کنید و از فشار دادن به گردن یا کمر خودداری کنید.

مرحله 5: به آرامی شروع کنید

اگر به تازگی تمرینات شکمی را شروع کرده اید یا از ورزش کردن استراحت کرده اید، به آرامی شروع کنید و به مرور زمان شدت آن را افزایش دهید. این به عضلات شما اجازه می دهد تا سازگار شوند و خطر کشیدگی یا آسیب را کاهش می دهد.

مرحله 6: ثبات کلید است

ثبات برای دستیابی به اهداف تناسب اندام حیاتی است. به جای جلسات پراکنده، تمرینات منظم را هدف قرار دهید. با دو تا سه تمرین در هفته شروع کنید و با پیشرفت به تدریج تعداد آن را افزایش دهید.

مرحله 7: ورزش های قلبی عروقی را به کار ببرید

برای اینکه شکم فشرده خود را نشان دهید، کاهش چربی کلی بدن مهم است. ورزش های قلبی عروقی مانند دویدن، دوچرخه سواری یا شنا را در برنامه روزانه خود بگنجانید تا کالری بسوزانید و باعث کاهش چربی شود.

مرحله 8: روال خود را با هم ترکیب کنید

برای جلوگیری از کسالت و به چالش کشیدن مداوم عضلات، تمرینات شکمی خود را تغییر دهید. انواع مختلف را امتحان کنید، وزنه اضافه کنید یا توپ های پایداری را به کار ببرید تا تمرینات خود را هیجان انگیز و موثر نگه دارید.

مرحله 9: استراحت و ریکاوری

به بدن خود زمان کافی برای استراحت و ریکاوری بین تمرینات اختصاص دهید. استراحت کافی باعث رشد عضلات می شود و خطر آسیب ناشی از استفاده بیش از حد را کاهش می دهد. حداقل یک روز در هفته استراحت کنید.

مرحله 10: تغذیه

یک رژیم غذایی سالم نقش مهمی در دستیابی به شکم قابل مشاهده دارد. روی مصرف پروتئین های بدون چربی، میوه ها، سبزیجات، غلات کامل و چربی های سالم تمرکز کنید. هیدراته بمانید و از مصرف بیش از حد غذاهای شیرین یا فرآوری شده خودداری کنید.

مرحله 11: پیشرفت خود را ردیابی کنید

برای پیگیری سفر خود، از تمرینات، اندازه‌گیری‌ها و عکس‌های پیشرفت خود یادداشت کنید. این به شما کمک می کند تا با انگیزه بمانید و در صورت نیاز تنظیمات لازم را در روال خود انجام دهید.

مرحله 12: با انگیزه بمانید

حفظ انگیزه کلید موفقیت بلندمدت است. اهداف واقع بینانه تعیین کنید، برای دستاوردها به خود پاداش دهید، یک دوست تمرینی پیدا کنید یا به انجمن های تناسب اندام بپیوندید تا در طول سفر تناسب اندام خود الهام بگیرید.

تمرینات شکم

علاوه بر 12 مرحله ذکر شده در بالا، ترکیب تمرینات مخصوص شکم می‌تواند عضلات مرکزی بدن شما را هدف قرار داده و تقویت کند. در اینجا چند تمرین محبوب وجود دارد:

1. کرانچ: به پشت دراز بکشید و زانوها را خم کرده و دست ها را پشت سر خود قرار دهید. در حالی که عضلات شکم را درگیر می کنید، بالاتنه خود را به سمت زانوها بلند کنید. با کنترل کمر را پایین بیاورید.
2. Planks: در حالت فشار دادن با ساعدها روی زمین شروع کنید. بدن خود را صاف نگه دارید و وضعیت را برای مدت زمان مشخصی نگه دارید.
3. پیچ و خم های روسی: روی زمین بنشینید با زانوهای خم شده و پاها بالا. در حالی که پشت خود را صاف نگه دارید، کمی به عقب متمایل شوید. در حالی که با دستان خود زمین را لمس می کنید، نیم تنه خود را از این طرف به سمت دیگر بچرخانید.
4. بالا بردن پا: به پشت دراز بکشید و پاها را دراز کنید. پاهای خود را از روی زمین بلند کنید، آنها را صاف نگه دارید تا زمانی که با نیم تنه شما زاویه 90 درجه تشکیل دهند. به آرامی آنها را بدون دست زدن به زمین پایین بیاورید.

به یاد داشته باشید که برای اطمینان از انجام صحیح و ایمن تمرینات با یک متخصص یا مربی تناسب اندام مشورت کنید.

بهینه سازی و روش های جدید

برای بهینه سازی برنامه تمرینی شکم خود، نکات زیر را در نظر بگیرید:

1. به تدریج شدت و مدت تمرینات خود را با بهبود قدرت افزایش دهید.
2. درتمرین تناوبی شرکتی با تناوب بین تمرینات با شدت بالا و دوره های استراحت کوتاه.
3. از نوارهای مقاومتی یا وزنه برای افزایش مقاومت و به چالش کشیدن بیشتر عضلات خود استفاده کنید.
4. از تمرینات ترکیبی استفاده کنید که چندین گروه عضلانی را به طور همزمان درگیر می کند، مانند کوهنوردان یا بورپی.
5. سعی کنید از توپ‌های پایداری یا توپ‌های بوسو در تمرینات خود استفاده کنید تا عضلات تثبیت‌کننده هسته مرکزی اضافی را درگیر کنید.
6. تمرینات یا تغییرات جدید شکم را کاوش کنید تا به طور مداوم عضلات خود را به چالش بکشید و از ایجاد پلاتو جلوگیری کنید.

با بهینه سازی و بررسی مداوم روش های جدید، می‌توانید تمرینات شکم خود را موثر و جذاب نگه دارید.

8 مرحله برای بخارپز کردن کلاه گیس بدون بخارشو:

1. آماده کردن کلاه گیس: قبل از بخارپز کردن، کلاه گیس را برس بکشید تا هرگونه گره یا گره از بین برود. این کمک می کند تا بخار به طور یکنواخت به مو نفوذ کند و از آسیب جلوگیری کند.
2. از اسپری مقاوم در برابر حرارت استفاده کنید: یک اسپری مقاوم در برابر حرارت را روی کلاه گیس اسپری کنید تا از آسیب گرما محافظت شود. اگر از منبع بخار داغ استفاده می کنید، این امر به ویژه مهم است.
3. منبع حرارت مناسب را انتخاب کنید: چندین منبع حرارتی وجود دارد که می‌توانید برای بخارپز کردن کلاه گیس استفاده کنید، از جمله اتوی صاف، اتوی فر یا سشوار. یکی را انتخاب کنید که با نوع موی شما و میزان حرارت مورد نظر شما مناسب است.
4. از کلاهک بخار استفاده کنید: درپوش بخارپز می‌تواند به توزیع یکنواخت گرما و جلوگیری از ایجاد نقاط داغ کمک کند. می‌توانید یک کلاه بخار مخصوص برای کلاه گیس بخرید یا از روسری ابریشمی یا ساتن استفاده کنید.
5. بخار در قسمت ها: کلاه گیس را به چند قسمت تقسیم کنید و هر قسمت را جداگانه بخارپز کنید. این به جلوگیری از گرمای بیش از حد کمک می کند و اطمینان حاصل می کند که گرما به طور مساوی توزیع می شود.
6. از یک عکس سرد استفاده کنید: بسیاری از ابزارهای سبک حرارتی با یک دکمه عکس سرد ارائه می شوند. از این برای آزاد کردن هوای خنک برای تنظیم استایل و مهر و موم کردن کوتیکول استفاده کنید.
7. جلوگیری از گرم شدن بیش از حد: مراقب باشید که کلاه گیس را بیش از حد گرم نکنید، زیرا این کار می‌تواند باعث آسیب و ذوب الیاف مصنوعی شود. از یک دماسنج برای بررسی دمای منبع گرما استفاده کنید و در صورت نیاز تنظیم کنید.
8. اجازه دهید کلاه گیس خنک شود: بعد از بخار دادن، قبل از مدل دادن یا پوشیدن، اجازه دهید کلاه گیس کاملا خنک شود. این به جلوگیری از آسیب و اطمینان از ماندگاری بیشتر سبک کمک می کند.

25 نکته برای بخارپز کردن کلاه گیس بدون بخار پز:

1. از یک اسپری مقاوم در برابر حرارت برای محافظت از کلاه گیس در برابر آسیب گرما استفاده کنید.
2. منبع حرارت مناسب را با توجه به نوع مو و سطح حرارت مورد نظر خود انتخاب کنید.
3. از درپوش بخار برای پخش یکنواخت گرما استفاده کنید.
4. کلاه گیس را به چند قسمت تقسیم کنید و هر قسمت را جداگانه بخارپز کنید.
5. از یک عکس سرد برای تنظیم استایل و مهر و موم کردن کوتیکول استفاده کنید.
6. از گرم کردن بیش از حد کلاه گیس خودداری کنید، زیرا ممکن است باعث آسیب شود.
7. از دماسنج برای بررسی دمای منبع گرما استفاده کنید و در صورت نیاز تنظیم کنید.
8. اجازه دهید کلاه گیس کاملاً خنک شود قبل از مدل دادن یا پوشیدن.
9. از پیوست پخش کننده برای توزیع یکنواخت گرما و جلوگیری از ایجاد نقاط داغ استفاده کنید.
10. برای جلوگیری از گرم شدن بیش از حد کلاه گیس را در مکانی با تهویه مناسب بخارپز کنید.
11. از دستکش مقاوم در برابر حرارت برای محافظت از دست خود در برابر سوختگی استفاده کنید.
12. مراقب باشید که کلاه گیس را با منبع گرما لمس نکنید، زیرا ممکن است باعث آسیب شود.
13. از یک برس بخار پز برای توزیع یکنواخت گرما و حالت دادن به کلاه گیس در همان زمان استفاده کنید.
14. برای جلوگیری از گرم شدن بیش از حد و اطمینان از گرم شدن یکنواخت کلاه گیس را در قسمت های کوچک بخار دهید.
15. از یک تایمر برای پیگیری زمان بخار کردن و جلوگیری از گرم شدن بیش از حد استفاده کنید.
16. از گرمای بیش از حد خودداری کنید، زیرا می‌تواند باعث آسیب و ذوب الیاف مصنوعی شود.
17. از اسپری مقاوم در برابر حرارت برای محافظت از کلاه گیس در برابر آسیب گرما استفاده کنید و به بهترین شکل ظاهر شود.
18. کلاه گیس را به آرامی بخار دهید، زیرا گرمای بیش از حد می‌تواند باعث آسیب و ذوب الیاف مصنوعی شود.
19. از کلاهک بخار برای محافظت از کلاه گیس در برابر آسیب گرما و حفظ بهترین ظاهر آن استفاده کنید.
20. برای جلوگیری از گرم شدن بیش از حد و اطمینان از گرم شدن یکنواخت کلاه گیس را در مکانی با تهویه مناسب بخارپز کنید.
21. از یک عکس سرد برای تنظیم استایل استفاده کنید و کوتیکول را برای ظاهری براق و صیقلی ببندید.
22. از استفاده بیش از حد از محصول خودداری کنید، زیرا این امر می‌تواند باعث تجمع و سنگین شدن موها شود.
23. از یک برس بخار پز برای توزیع یکنواخت گرما و حالت دادن به کلاه گیس در همان زمان استفاده کنید.
24. برای جلوگیری از گرم شدن بیش از حد و اطمینان از گرم شدن یکنواخت کلاه گیس را در قسمت های کوچک بخار دهید.
25. اجازه دهید کلاه گیس کاملاً خنک شود قبل از مدل دادن یا پوشیدن برای جلوگیری از آسیب دیدگی و اطمینان از ماندگاری بیشتر مدل.